تغییرات اوکی ساتو در دو دهه اخیر
(میخندد) رویکرد من همیشه یکسان بوده، حتی انرژیام هم. شاید کووید-۱۹ بیشترین تغییری که در من ایجاد کرد، همین باشد. بعد از سالها دویدن، مجبور شدم برای یک سال و نیم متوقف شوم. زمان مناسبی برای تأمل در مورد کارهایی که انجام دادهام و اینکه به چه نوع طراحری تبدیل شدهام.
نگاهی به آینده
من دیگر جوان نیستم، اما پیر هم نیستم. در حال تغییر نحوه دیدن چیزها هستم، اما شک و تردید بیشتری نسبت به قطعیت دارم. در طبیعت، نمونهای میبینم: غیرقابل کنترل است، همه چیز به سادگی اتفاق میافتد. از طرف دیگر، پدیدههای قابل کنترل خستهکنندهترین هستند.
تغییرات در حرفه طراحی
مسئولیت طراح از زمانی که اولین قدمهایم را در سالن ماهوارهای برداشتم، به طور چشمگیری افزایش یافته است. امروزه فقط یک ایده درخشان کافی نیست، باید به این فکر کرد که چگونه آن را به طور پایدار اجرا کنیم و چگونه محصول چرخه خود را کامل میکند. برای یک جوان که اکنون شروع به کار میکند، همه چیز بسیار پیچیدهتر است. حداقل تا زمانی که استانداردهای جدید، قوانین، مواد و فرآیندهایی را تعیین کنیم.
ارتباط با ایتالیا
من یک استودیو در میلان دارم که اکنون ۱۲ سال از آن میگذرد. در طول کووید-۱۹ نتوانستم به میلان بیایم و خیلی دلتنگ شدم، احساس نوعی خلاء میکردم. در ژاپن همه چیز خیلی سریع اتفاق میافتد، اما در ایتالیا کار جنبه مفهومیتری دارد و همیشه شامل تأمل در مورد چیزهای جدید است. مشتریانی که در اینجا دارم به من کمک میکنند تا افقهای خود را گسترش دهم.
درخواستهای مشتریان
در بسیاری از موارد، آنها از من یک مفهوم، یک رویکرد فلسفی، یک استراتژی ارتباطی میخواهند. بیشتر نرمافزار تا سختافزار. به نظر میرسد که جهان روز به روز غیرمادیتر میشود. اما من معتقدم که در دراز مدت هنوز به «چیزها» نیاز خواهیم داشت. در طول کووید-۱۹ با صنعتگران کیوتو برای ایجاد مجموعههایی از اشیاء کوچک همکاری کردم. این یک فرصت خوب برای تجدید قوا بود.
پروژههای متنوع
از یک طرف همکاری با صنعتگران، از طرف دیگر طراحی داخلی سریعترین قطار اروپا، TGV فرانسه. ما اکنون به مدت هفت سال روی آن کار میکنیم، پس از برنده شدن در یک مسابقه. قرار است تا پایان سال ۲۰۲۴ آماده شود. ما مسئول مبلمان داخلی و گرافیک هستیم. ما به قطار به عنوان رودی فکر کردیم که جاری است و اشکال داخل آن یادآور حبابهای آب و سنگریزههای گرد است.
هماهنگی پروژهها در استودیو
برای سالهای زیادی ما بر اساس تخصصها تقسیم شده بودیم – معماران، طراحان، طراحان گرافیک – و پروژه به صورت مرحلهای پیش میرفت، از پوسته تا مبلمان، تا خدمات. امروزه ما به روش دیگری کار میکنیم، همه چیز را از ابتدا به صورت موازی پیش میبریم: معماری، داخلی، هنر، حتی غذا، زمانی که مناطق اختصاص داده شده به کافه یا رستوران وجود دارد. ما بر روی روش تمرکز میکنیم، بدون موانع مفهومی. برای من این تا حدودی تحقق یک رویا است: Nendo به معنای خاک رس است، یعنی موادی که باید با هم مخلوط شوند تا یک تجربه منحصر به فرد ایجاد شود. در طول زمان، نحوه طراحی من نیز تغییر کرده است.
تغییر در نحوه طراحی
من همیشه خیلی اسکچ میزدم، هنوز هم این کار را میکنم اما از مداد به روش دیگری استفاده میکنم. بگویم که جیبم را عوض کردهام! در سالهای آینده، میخواهم ریسک بیشتری کنم، اشتباهات خوشایندی مرتکب شوم. میخواهم خودم را در شرایط ناراحتی قرار دهم تا چیزها را عمیقتر درک کنم.
بهترین کیفیت و بدترین نقص اوکی ساتو
تنها استعداد من اشتیاق به طراحی است که هنوز هم خیلی دوستش دارم. علاقه دیگری ندارم، تمام وقتم را به فکر طراحی میگذرانم، این سوخت من است. این بهترین کیفیت است، اما میترسم که نقص هم باشد. من روابط اجتماعی ندارم، دیگر نمیتوانم رانندگی کنم و گواهینامهام را تمدید نکردهام. همیشه همان پیراهن سفید، همان کفشها را میپوشم، به مد علاقه ندارم. من به عنوان یک فرد بسیار خطرناک هستم.
آیا خوشحال هستی؟
من فوق العاده خوشحالم!